Παρά την αύξηση αφίξεων, η αξία μένει πίσω∙ η Ελλάδα στρέφεται σε βιώσιμες, αυθεντικές εμπειρίες και ενδοχώρα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Ο τουρισμός μας συνεχίζει να σπάει ρεκόρ αφίξεων, αλλά τα έσοδα και η πραγματική προστιθέμενη αξία μένουν πίσω. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το β’ τρίμηνο του 2025 τα καταλύματα κατέγραψαν άνοδο 2,6%, ενώ η εστίαση σημείωσε πτώση 2,6%∙ και σε κορεσμένους προορισμούς, όπως η Σαντορίνη, οι απώλειες ξεπέρασαν το 20%.
Η μελέτη της Eurobank αποκαλύπτει το παράδοξο: οι αφίξεις σχεδόν τριπλασιάστηκαν την τελευταία δεκαετία, αλλά η μέση δαπάνη ανά ταξιδιώτη έπεσε από 640€ το 2011 σε 530 € το 2024.
Σε πραγματικούς όρους, η δαπάνη ανά διανυκτέρευση παραμένει στάσιμη. Και το συμπέρασμα για όλους είναι ξεκάθαρο:
Περισσότεροι τουρίστες δεν σημαίνει αυτόματα περισσότερη αξία.
Από το Μαζικό στο Τοπικό
Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού έχει φτάσει στα όριά του. Φθείρει τα τοπία, πιέζει τις υποδομές, υποβαθμίζει την ποιότητα και την αυθεντικότητα της εμπειρίας.
Η λύση δεν είναι «περισσότεροι», αλλά καλύτεροι επισκέπτες: εκείνοι που μένουν περισσότερο, που δαπανούν με νόημα, που συνδιαλέγονται με τον τόπο και τους ανθρώπους του που ξέρουν γιατι να επισκεφτούν εναν τόπο.
Ο τοπικός, έξυπνος τουρισμός είναι ο δρόμος προς το μέλλον. Τουρισμός που δεν εξαντλείται σε check-ins και αριθμούς, αλλά μετριέται σε βιώματα, σεβασμό και ποιότητα ζωής.
Η αναδειξη της αλλης Ελλάδα ως το νεο αφηγημα
Η “Άλλη Ελλάδα” υπάρχει ήδη και δείχνει το μέλλον:
- Στην Τήλο, με την ενεργειακή αυτονομία και το πρότυπο βιώσιμου τουρισμού.
- Στην Όλυμπο Καρπάθου, όπου τα έθιμα μένουν ζωντανά, χωρίς να μετατρέπονται σε σκηνικά.
- Στη Χίο, όπου η μαστίχα και η συνεταιριστική της διαχείριση ενώνουν παράδοση και γαστρονομία.
- Στη Ξάνθη, όπου η κουζίνα γίνεται όχημα πολιτιστικής εξωστρέφειας.
- Στη Βυζίτσα του Πηλίου, όπου νέοι άνθρωποι επέστρεψαν, αναπαλαίωσαν ξενώνες, ανέδειξαν μονοπάτια και δημιούργησαν αυθεντικές εμπειρίες.
- Στη Νίσυρο, που με την πρόσφατη ένταξή της στο Δίκτυο Παγκόσμιων Γεωπάρκων της UNESCO δείχνει πώς η διεθνής αναγνώριση μπορεί να συνδυαστεί με προστασία, εκπαίδευση και βιώσιμη ανάπτυξη.
- Στον Όλυμπο το μοναδικο μας αυτό τοποσημο και η ολυμπιακή ριβιέρα, όπου η φυσική κληρονομιά και η μυθολογία συναντούν την ενδοχώρα με τα χωριά, τις πεζοπορικές διαδρομές, τη γαστρονομία και τα τοπικά προϊόντα.
Εκεί, ο τουρισμός δεν είναι μόνο ανάβαση σε κορυφές, αλλά βίωμα ταυτότητας και παράδοσης.
Αυτά και άλλα τόσα δεν είναι “ιδιαιτερότητες”. Είναι μερικά όμως, ζωντανά παραδείγματα μιας νέας στρατηγικής.
Η ενδοχώρα: ο ανεκμετάλλευτος θησαυρός
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο οι αιγιαλοί και οι κορεσμένοι προορισμοί. Είναι τα βουνά, τα ποτάμια, τα φαράγγια, τα χωριά και οι κάμποι.
Είναι οι κοινότητες που κρατούν ζωντανές παραδόσεις, οι γιορτές που συνεχίζουν χωρίς να σκηνοθετούνται, οι παραγωγοί που μετατρέπουν τη γη σε εμπειρία.
Η ενδοχώρα είναι η μεγάλη ανεκμετάλλευτη δύναμη της Ελλάδας. Με σωστή στρατηγική, μπορεί να απορροφήσει την πίεση από τα νησιά, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, να κρατήσει τους νέους στον τόπο τους και να συνδέσει τον τουρισμό με την αγροδιατροφή, τη φύση και τον πολιτισμό.
Ο τουρισμός ως πολιτιστική πρόταση και πολιτική ευθύνη
Ο τουρισμός δεν είναι απλώς οικονομία αλλα είναι πολιτιστική πρόταση και πολιτική ευθύνη. Είναι το πώς μας βλέπει ο κόσμος και το πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας.
Για να πετύχουμε τη μετάβαση αυτή χρειαζόμαστε:
- Ορθολογιστικό Χωροταξικό σχεδιασμό που προστατεύει τη φυσιογνωμία κάθε τόπου.
- Σύνδεση με την τοπική παραγωγή και ένταξη ΠΟΠ προϊόντων στην εμπειρία.
- Εκπαίδευση και δεξιότητες ώστε οι άνθρωποι του τουρισμού να γίνουν πραγματικοί πρεσβευτές της χώρας.
- Πολιτιστικά δίκτυα: φεστιβάλ, διαδρομές, γιορτές με διεθνή απήχηση, αλλά αυθεντικές στη ρίζα τους.
- Ρυθμίσεις για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις και τα όρια σε κορεσμένους προορισμούς.
- Υποδομές για τον κάτοικο, γιατί αν ένας τόπος είναι βιώσιμος για τους κατοίκους, είναι αυτόματα πιο φιλόξενος και για τον επισκέπτη.
Το στοίχημα της επόμενης ημέρας
Η Άλλη Ελλάδα υπάρχει και μας δείχνει τον δρόμο. Δεν είναι προϊόν προς κατανάλωση, είναι πρόταση ζωής. Αν την αναδείξουμε και της δώσουμε χώρο, τότε η Ελλάδα δεν θα είναι απλώς ελκυστική θα είναι πιο ουσιαστική, αληθινή και ανθρώπινη.
Το μέλλον του τουρισμού δεν γράφεται με check-ins και αριθμούς. Γράφεται με ποιότητα, με βιώματα, με σεβασμό στον τόπο και στους ανθρώπους του.
Γιατι το Μέλλον του Τουρισμού είναι η Αυθεντικότητα που αντέχει στον χρόνο και η Τοπικότητα που δίνει ζωή σε εναν τόπο!!
The Future of Tourism is Local!
Οφείλουμε να καταλάβουμε οτι ο τουρισμός της επόμενης ημέρας δεν θα κρίνεται από το πόσοι έρχονται, αλλά από το τι βρίσκουν και τι παίρνουν μαζί τους φεύγοντας. Δεν θα μετριέται σε check-ins, αλλά σε εμπειρίες που αφήνουν ίχνος μνήμης και σεβασμού.
Και η Ελλάδα ,δεν πρεπει να είναι εκείνη που καταναλώνεται σαν ενα ακόμα ‘προϊόν’, αλλά εκείνη που προσφέρεται σαν εμπειρία ζωής.
Γιατι πρωτα από όλα η Ελλάδα που αξίζει να προβάλλουμε είναι πρώτα η Ελλάδα που αξίζει να ζούμε!!
Μια χώρα που σέβεται το περιβάλλον της, στηρίζει τις κοινότητές της, επενδύει στον πολιτισμό της και προσφέρει στους επισκέπτες της αληθινές αυθεντικες εμπειριες!
Είναι τα χωριά που ζουν με τον ρυθμό τους, οι τοπικές γιορτές που δεν σκηνοθετούνται για τους τουρίστες,αλλά ειναι προιόν της παράδοσης και τα προϊόντα ,που γεννιούνται από τον τόπο και κουβαλούν ιστορίες αιώνων.
Είναι η ενδοχώρα που παραμένει ανεκμετάλλευτη, τα βουνά και οι πεδιάδες που μπορούν να κρατήσουν τους νέους στον τόπο τους, οι κοινότητες που μπορούν να γίνουν κέντρα εμπειρίας και δημιουργίας. Είναι οι μικροί προορισμοί που συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν την εικόνα της Ελλάδας, πέρα από τα κορεσμένα “αστέρια” του χάρτη.
Γιατι η τοπικότητα είναι το μέλλον του τουρισμού!
Εκει που Αυθεντικότητα και ο Πολιτισμός δεν είναι απλώς συστατικά του ελληνικού τουρισμού…. αλλά είναι η ψυχή του!
Το μέλλον του τουρισμού είναι η τοπικότητα και οι ρίζες μας γιατί μόνο έτσι δεν θα χαθούμε στον παγκόσμιο χάρτη, αλλά θα ξεχωρίσουμε!!
Και αυτό δεν είναι απλώς τουριστική στρατηγική.. είναι πολιτιστική επιλογή και εθνική ευθύνη.
Η Άντζελα Γκερέκου είναι ηθοποιός και πολιτικός, και πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) από το 2019. Έχει διατελέσει βουλευτής Κέρκυρας με το ΠΑΣΟΚ, υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (2014-15) στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, καθώς και υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού (2009-10) στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ το 2004 (επανεξελέγη το 2007, το 2009 και τον Ιούνιο 2012), ενώ στις 6 Οκτωβρίου του 2009 τοποθετήθηκε υφυπουργός Πολιτισμού με αρμοδιότητα τον Τουρισμό στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Source: traveldailynews.gr
