Πάρνωνας. Η οροσειρά αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιότοπους όχι μονάχα της Πελοποννήσου, αλλά ολόκληρης της επικράτειας καθώς είναι γεμάτη από έλατα (κεφαλληνιακή ελάτη), πεύκα (μαύρη πεύκη), βελανιδιές, πλατάνια και δενδρόκεδρους τους οποίους συναντάμε αποκλειστικά και μόνο εδώ. Εκτείνεται σε μήκος άνω των 100 χιλιομέτρων μεταξύ Αρκαδίας και Λακωνίας, με την υψηλότερη κορυφή του, τη Μεγάλη Τούρλα ή Κρόνιο, να φθάνει τα 1.934 μέτρα. Στη ράχη του ο επισκέπτης θα συναντήσει δεκάδες γραφικά χωριουδάκια που περιμένουν να τον υποδεχθούν καθώς επίσης και πλειάδα πεζοπορικών διαδρομών. Διαθέτει επίσης δυο μεγάλες ορειβατικές διαδρομές, το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4 και το Εθνικό Μονοπάτι Ο33 που αμφότερες βασίζονται στο οδικό δίκτυο.
Πάρνωνας: Αφετηρία το ορεινό χωριό Πολύδροσο
Ορμητήριο για τις εξερευνήσεις σας στον καταπράσινο Πάρνωνα είτε με τα πόδια είτε με αυτοκίνητο, μπορεί να αποτελέσει το Πολύδροσο Λακωνίας (τα Τσίντζινα όπως τα αποκαλούσαν παλαιότερα), ένα ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στην πλαγιά του βουνού. Η απόσταση που το χωρίζει από την Αθήνα είναι περίπου 225 χιλιόμετρα, τα οποία διανύονται οδικώς σε κάτι λιγότερο από τρεις ώρες. Παίρνοντας την εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου και ακολούθως την Κορίνθου – Τριπόλεως, ακολουθείτε τις ταμπέλες προς Σπάρτη. Δεν θα μπείτε όμως μέσα στην Σπάρτης, καθώς 14 χιλιόμετρα έξω από την πόλη θα συναντήσετε πινακίδες που σας καλούν να στρέψετε αριστερά προς Σελλασία (2 χλμ.). Διανύοντας άλλα 27 χιλιόμετρα επαρχιακού δρόμου, βρίσκεται στο Πολύδροσο με την πλακόστρωτη πλατεία του στην οποία ρίχνει τον ίσκιο τους το πυκνό φύλλωμα των πλατανιών. Από το συγκεκριμένο χωριό πραγματοποιούνται πολλές φορές και νυχτερινές εξορμήσεις με τζιπ σε κάποιο από τα ξέφωτα του Πάρνωνα.
Μετά το Πολύδροσο μπορείτε να κατευθυνθείτε βόρεια, προς τις περιοχές του δήμου Οινούντος και την κοινότητα των Καρυών, που αποτελούν και την είσοδο στη Λακωνία. Στις Καρυές λέγεται πως συγκέντρωσε τον στρατό του ο βασιλιάς της Σπάρτης Μενέλαος πριν αναχωρήσει για την Τροία, ενώ από το εν λόγω τοπωνύμιο πήραν τ’ όνομά τους και οι καλοσμιλεμένες Καρυάτιδες του Ερεχθείου της Ακρόπολης των Αθηνών. Η ευρύτερη περιοχή ανήκει στο Οικολογικό Πάρκο Πάρνωνα – Υγροβιότοπος Μουστού (που περιλαμβάνει τη λιμνοθάλασσα Μουστού, την Μονή Έλωνας με τη χαράδρα Λεωνιδίου, το όρος Πάρνωνα και την περιοχή Μαλεβής).
Οι επιλογές που έχετε ξεκινώντας από τη Βαμβακού, τόπο καταγωγής του Νιάρχου
Μετά τις Καρυές συναντάμε την Βαμβακού, σε υψόμετρο 900 μέτρων που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα και αξίζει να επισκεφθείτε. Το χωριό, τόπος καταγωγής του Σταύρου Νιάρχου, είναι «πνιγμένο» μέσα στα έλατα και η πλατεία του με την εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου, αποτελούν ένα υπέροχο «μπαλκόνι με θέα τις βουνοκορφές του Πάρνωνα. Οι διαδρομές που μπορείτε να κάνετε με αφετηρία την Βαμβακού είναι πάμπολλες. Ποδηλατικές, προς το Καταφύγιο, το Χροστάσι και την Κάτω Βρύση καθώς και πεζοπορικές όπως από το χωριό μέχρι τη Μεγάλη Τούρλα (την προαναφερθείσα υψηλότερη κορυφή του Πάρνωνα) ή το Πλατύ Ποτάμι. Αν ακολουθήσετε το κίτρινο μονοπάτι από την πλατεία προς το δάσος, θα φτάσετε στο σπηλαιομονάστηρο της Αγίας Κυριακής, που δεν λειτουργεί πλέον, μέσα από μια διαδρομή μέσα στη μαγευτική φύση έχοντας το ποτάμι στο πλάι. Παράλληλα από τη Βαμβακού μπορείτε να επιλέξετε την οδική περιήγηση ως το Ορειβατικό Καταφύγιο του Πάρνωνα που βρίσκεται στη θέση Αρνόμουσχα.
Εάν κατευθυνθούμε βόρεια, επόμενος σταθμός μας είναι η Βαρβίτσα, ένα επίσης ορεινό χωριό του δήμου Σπάρτης, που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, στη δυτική πλευρά του υψώματος Μετερίζι. Ιστορικά, ο οικισμός εικάζεται ότι δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αιώνα και είναι γνωστός κυρίως ως η γενέτειρα του ονομαστού κλέφτη της προεπαναστατικής περιόδου, Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, που έδρασε από το 1776 έως τη δολοφονία του, το 1804. Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο.
Πάρνωνας: Στάση στα γραφικά Βρέσθενα
Περίπου μισή ώρα μακριά από τη Βαρβίτσα, σε μια απόσταση 17,5 χιλιομέτρων, συναντά ο επισκέπτης τα Βρέσθενα, ένα εξίσου ορεινό χωριό της βόρειας Λακωνίας που αξίζει να δείτε. Είναι χτισμένο σε αμφιθεατρική τοποθεσία, πάνω σε λόφους στους πρόποδες του Πάρνωνα σε υψόμετρο περίπου 800 μέτρων. Υδροδοτείται από δύο μεγάλες πηγές και το κλίμα θεωρείται υγιεινό, με τον αέρα να είναι πεντακάθαρο – όπως άλλωστε και σε όλη τη γύρω περιοχή. Κύριο προϊόν των Βρεσθένων είναι τα δημητριακά. Το χωριό παρεμπιπτόντως συνδέεται με τη Σπάρτη μέσω ενός δρόμου περίπου 30 χλμ. που διανοίχτηκε και κατασκευάστηκε με δαπάνη των απανταχού Βρεσθενιτών.
Βόρεια των Βρεσθένων υφίσταται μέχρι και σήμερα αρχαίο λατομείο από το οποίο οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έπαιρναν το μάρμαρο για να φτιάξουν τα μνημεία τους. Δυτικά του χωριού δίπλα τη θέση Παλιογουλάς, βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Σελλασίας, με πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Εδώ οι Σπαρτιάτες είχαν στήσει πριν από περίπου 22 αιώνες φυλάκιο, προκειμένου να ελέγχουν τις διαβάσεις τις Λακωνίας, καθώς η γεωγραφική θέση προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Επίσης, στους πρόποδες του παρακείμενου λόφου Σάρρα μπορεί να δει κανείς το βαθύ σπήλαιο Αλεπότρυπα, που πιστεύεται ότι συγκοινωνεί υπόγεια με το Κάρκανο, ένα μικρό παλιό φρούριο, όπου στην κορυφή του λόφου υπάρχει σήμερα μικρό ναΐδριο αφιερωμένο στην Ανάληψη.
Προσκύνημα στο μοναστήρι της Παναγίας Βρεσθενίτισσας
Η Παναγία Βρεσθενίτισσα
Σε απόσταση περίπου μισής ώρας πεζοπορίας, βρίσκεται μέσα σε συστάδα από κυπαρίσσια και πεύκα η ιστορική μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ευρύτερα γνωστής ως Παναγίας Βρεσθενίτισσας, ή Επισκοπής, επειδή αποτελούσε την έδρα του εκάστοτε επισκόπου Βρεσθένης. Η ίδρυση του μοναστηριού ανάγεται στον 14ο αιώνα και υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές από τις ορδές του Ιμπραήμ Πασά τον Ιούλιο του 1826. Η καταστροφή αυτή θα οδηγήσει στην ραγδαία παρακμή της και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1830 η μονή παρέμενε μισοκατεστραμμένη. Ανακαινίσθηκε για τελευταία φορά στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν σκεπάσθηκαν με ασβέστη και πολλές από τις παλαιότερες τοιχογραφίες της. Σήμερα από τη μονή διασώζεται μόνο το καθολικό της και ένα διώροφο κτίριο εντός του περιβόλου της, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα εξυπηρετούσε τις ανάγκες των μοναχών.
Τα χωριά του Πάρνωνα όποια εποχή και να πάτε θα σας αποζημιώσουν, αφού οι εναλλαγές της φύσης συμβάλλουν τα μέγιστα σε αυτό. Εάν όμως ήταν να επιλέξουμε μια εποχή ως ιδανικότερη, θα λέγαμε πως αυτή είναι η άνοιξη. Το δε καλοκαίρι από την άλλη πλευρά όλα τους αποκτούν περισσότερη ζωή, αφού τα επισκέπτονται όσοι έλκουν την καταγωγή τους απ’ αυτά και διαμένουν στην Αθήνα ή τις άλλες μεγάλες πόλεις.
Ταξίδια στην Ελλάδα
Follow us σε Instagram και Facebook
Source: exploringgreece.tv