του Κωνσταντίνου Στ. Δεριζιώτη (*)
Κάποιος γνωστός και εξαιρετικά επιτυχημένος δημοσιογράφος του ραδιοφώνου, αναφέρει συχνά πυκνά ότι όνειρό του είναι να γίνει -στην σύγχρονη Ελλάδα- κομμουνιστής ηγέτης.
Ακούγεται ενδιαφέρουσα η προσέγγιση, ίσως και λίγο περίεργη.
Όχι για την επιθυμία του, αλλά για το γεγονός ότι στην σημερινή Ελλάδα οι … κομμουνιστές ηγέτες περισσεύουν.
Και δυστυχώς εμφανίζονται και «νέοι» εκεί που δεν το περιμένεις.
Αίφνης ποιος θα περίμενε ότι τέτοια… δόξα θα ζήλευε η υπουργός Πολιτισμού;
Που σε μια νύχτα, αποφάσισε ότι είναι καλή ιδέα να «παίζουν» στους κοινόχρηστους χώρους τα ξενοδοχεία και όχι μόνο, ελληνική μουσική, σε ποσοστό τουλάχιστον 45% του συνόλου.
Μαγική έμπνευση!!!
Ποια δυτική χώρα, ποιος φιλελευθερισμός, ποια επιχειρηματική ελευθερία.
Κουραφέξαλα.
Εγώ θα πρότεινα 99%.
Γιατί 45% δηλαδή. Λίγο είναι.
Έτσι ώστε οι γνωστοί των πνευματικών, συγγενικών -και ούτε εγώ ξέρω ποιων άλλων- δικαιωμάτων, να καζαντήσουν.
Έτσι κι αλλιώς 30 χρόνια -και τώρα- αυτό γίνεται.
Όποιος θέλει, λόγω της απροθυμίας (sic) της Πολιτείας να ρυθμίσει το θέμα, περνάει έξω από ένα ξενοδοχείο και ζητάει «χαρτζιλίκι».
Τα ποσοστά του ρεπορτορίου που ισχυρίζεται δε κάθε φορέας ότι εκπροσωπεί, έχουν φθάσει σε επίπεδο ανώτερων μαθηματικών και ξεπερνούν το 500%!!!
Γελοιότητες.
Αλήθεια εκείνο το επιτελικό κράτος να τραβήξει κανένα αυτί που είναι;
(*) Το σημείωμα του εκδότη στο τεύχος Μαρτίου του μηνιαίου περιοδικού ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
.
4
Source: money-tourism.gr