Η Ένωση Ξενοδόχων Μεσσηνίας ζητά στρατηγική στήριξη και ισότιμα κίνητρα για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη στην Πελοπόννησο.

Με αφορμή το συνέδριο του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το οποίο συνδιοργανώθηκε με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στη Ρόδο, η Ένωση Ξενοδόχων Μεσσηνίας επισημαίνει τα εξής:
Το θέμα του συνεδρίου «Χαράσσοντας τον Δρόμο για ένα Βιώσιμο Αύριο» ήταν απόλυτα επίκαιρο. Πρώτον, διότι για να «χαραχθεί ο δρόμος» πρέπει να έχει σχεδιαστεί σε κεντρικό επίπεδο. Και δεύτερον, διότι  για να είναι βιώσιμο το «αύριο», πρέπει να υπάρχει προοπτική για την ύπαρξη ενός μέλλοντος που, δυστυχώς, δεν διαφαίνεται.
“Αναφέρομαι ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο επειδή όλοι οι δείκτες και τα νούμερα την κατατάσσουν στα χαμηλότερα επίπεδα εισπράξεων μόλις 1,8% από τις συνολικές εισπράξεις του Ελληνικού Τουρισμού, παρά τον τεράστιο πλούτο και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει. «Γίγαντας με πήλινα πόδια» όπως πολύ εύστοχα την χαρακτήρισε ο έμπειρος περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος.”, τονίζει ο πρόεδρος της ένωσης κ. Δημήτρης Καραλής
Πολύ περισσότερο επειδή η πρωτοβουλία του ΞΕΕ για τα 90 χρόνια από την ίδρυση του με τίτλο «Φιλοξενία με Αξία για Όλους», υπενθυμίζει σε όσους έχουν μνήμη και κρίση τις περιφερειακές ανισότητες , αλλά και τον παραγκωνισμό των μικρομεσαίων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που αποτελούν το βασικό κορμό της ελληνικής επιχειρηματικότητας στο συγκεκριμένο κλάδο. Άρα το «όλον» προσδίδει αξία μόνο στους «λίγους και εκλεκτούς», όπως έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει. Και αυτό,  εξαιτίας της μονοδιάστατης κυβερνητικής πολιτικής στον τουρισμό, που έχει αφήσει στο περιθώριο των ενισχύσεων και των κινήτρων ακόμα και περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης όπως η Πελοπόννησος, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται σε πέντε Περιφέρειες , που ούτε και εκεί υπάρχουν σοβαρές προοπτικές  ουσιαστικής και ποιοτικής ανάκαμψης, αφού περιορίζονται στη μαζικότητα χαμηλού κόστους.
Αρκεί να αναφερθεί ότι το 2024, ο ετήσιος κύκλος εργασιών επιχειρήσεων αθροιστικά στους κλάδους των Καταλυμάτων και των Υπηρεσιών Εστίασης , σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κατέδειξε ότι η συμμετοχή της Πελοποννήσου στον ετήσιο κύκλο εργασιών ήταν 1% για τη Μεσσηνία, 0,8% για την Κορινθία, 0,7% για την Αργολίδα, 0,5% για τη Λακωνία και 0,3% για την Αρκαδία. Την ίδια στιγμή, η αντίστοιχη συμμετοχή της Χαλκιδικής ήταν 2,3%, της Ζακύνθου 2,2%, της Κέρκυρας 3,6%, της Κω 2,5%, για να μην αναφερθούμε στο Ηράκλειο που είχε 5,9%, στη Ρόδο με 7,6% και τόσες άλλες περιοχές με εντυπωσιακές καταγραφές αποτελεσμάτων.
Αν μάλιστα αναζητήσουμε τις επιδόσεις άλλων κρατών θα διαπιστώσουμε από τα στοιχεία  Μαΐου του World Tourism Barometer, ότι στην Ισπανία, οι εισπράξεις αυξήθηκαν κατά 9% στο πρώτο δίμηνο, μετά το +16% του 2024. Στην Τουρκία καταγράφηκε αύξηση 7%, ενώ Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία και Πορτογαλία είδαν εισπράξεις αυξημένες κατά 4–6%, πράγμα που σημαίνει ότι υπολειπόμαστε έναντι ανταγωνιστικών προορισμών. Την ίδια στιγμή , η Αίγυπτος κατέγραψε το πρώτο τρίμηνο του 2025 αύξηση των αφίξεων κατά 25% σε σχέση με το ίδιο περυσινό διάστημα ενώ η Ελλάδα παραμένει εγκλωβισμένη στην περίοδο των 4-5 μηνών ακόμα και σε δημοφιλείς προορισμούς. Και βέβαια, δεν μπορούμε να αγνοούμε την έκρηξη της τουριστικής ανάπτυξης της Αλβανίας με εκσυγχρονισμούς και επεκτάσεις αεροδρομίων για διεθνείς πτήσεις από Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο.
Σε αυτό το αβέβαιο για το μέλλον περιβάλλον, η Πελοπόννησος μπορεί να προσβλέπει σε ένα βιώσιμο αύριο, όπως ορθά απασχόλησε το συνέδριο του ΞΕΕ; Γιατί, για να είναι βιώσιμος ο τουρισμός, πρέπει να είναι βιώσιμες και οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα. Και πώς να είναι όταν η ίδρυση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ξεπέρασε το δυναμικό των νέων ξενοδοχείων, χωρίς να προσφέρουν ουσιαστικά έσοδα στο κράτος, ασκώντας, ταυτόχρονα αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των υγιώς λειτουργούντων επιχειρήσεων και προκαλώντας τεράστια στεγαστικά προβλήματα σε όλους τους επαγγελματίες όλων των κλάδων , συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, των εκπαιδευτικών, των στελεχών των υπηρεσιών ασφαλείας και μιας σειράς άλλων που είναι απαραίτητοι για μια ευνομούμενη περιοχή.
Εν ολίγοις, η Πελοπόννησος δεν έχει κάποιο λόγο να αποδέχεται τους ύμνους, χωρίς να υπάρχει χειροπιαστή απόδειξη εκ μέρους της Πολιτείας ότι εκτιμά και αναγνωρίζει την αξία της ως τουριστική περιοχή με προοπτικές δυναμικής ανάπτυξης ως Νέου Τουριστικού Προορισμού. Ακόμα και η κατανομή των πόρων από το ταμείο ΔΑΜ (Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση) γίνεται χωρίς ισομέρεια αφήνοντας στο έλεος υποδομές και επιχειρήσεις , την ώρα που θα έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα σε έργα που θα προσδώσουν την περίφημη αξία που είναι το ζητούμενο στον προορισμό με έργα υποδομών, παράλληλα με τη μέριμνα στήριξης με ουσιαστικά κίνητρα εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων του κλάδου.

.
.
Source: traveldailynews.gr